پرنده نگری

پرنده نگری ازپرمخاطب ترین شاخه های اکوتوریسم مجسوب می شودو علاقمندان زیادی در جهان دارد. پرندگان مهره دارانی هستند که جذابیت بصری آن ها و صدای دلنشین شان همواره توجه انسان ها را به خود جلب می کند.تحرک و جابجایی آن ها از محلی به محل دیگر و در جذاب ترین شکل آن ها مهاجرت عامل دیگری برای جلب توجه انسان به این رده از مهره داران بوده است. پرندگان نماد آزادی و رهایی هستند و انسان از تماشای آن ها و حرکات کم نظیرشان لذت می برد و به آرامش می رسد.

تنها پرنده اندمیک و منحصر به ایران، زاغ بور است. این پرنده در بیابان های حاشیه کویر مرکزی در استان های سمنان، یزد و کرمان پراکندگی دارد. زیستگاه آن دشت های وسیع مناطق بیابانی و عمدتا همراه با گیاه قیچ است که می تواند مکان مناسب و محکمی برای آشیانه این پرنده باشد. گاهی در حاشیه شن زارها نیز قابل رویت می باشد. زیبایی و رفتار منحصر به فرد آن پرنده نگرها و افراد علاقمند به طبیعت را به خود جلب کرده است. سر و بخش فوقانی این پرنده به رنگ حنایی و متمایل به نارنچی است و دمی چهارگوش و سیاه رنگ دارد. زاغ بور در تمام طول سال قابل مشاهده است. ولی در ابتدای بهار تا اواخر اردیبهشت به دلیل فعالیت بیشتر پرنده و تولید صدا دیدن آن سهل تر است. معمولا به صورت انفرادی زندگی می کند ولی به فاصله کمی از هم نوعان خود دیده می شود. مردمانی که در نزدیکی زیستگاه زاغ بور زندگی می کنند آن را با صدای بی آزار و خوش آواز می دانند. نر و ماده در ساخت لانه همراه یکدیگرند به طوری که نرها مواد و مصالح مورد نیاز را جمع آوری می کنند و ماده ها آشیانه ای به شکل نیم کره می سازند.

پارک ملی توران در استان سمنان و بیابان های اطراف هرات و بیابان های اطراف مهریز در جنوب استان یزد مکان های مناسبی برای مشاهده این پرنده است.