سنگآب اشنیز

سنگاب «اشنیز» ندوشن یکی از پدیده های بسیار زیبای استان یزد است که می توان آن را نمونه کوچک باداب سورت مازندران دانست. سنگاب هایی که به دلیل داشتن املاح مختلف نمکی، آهن و گوگردی، طی سال ها به صورت رسوبات سفیدرنگ آهکی مطبق و پلكانی تشکیل شده اند.

چشمه‌های دره آب‌شور موسوم به «سنگ‌آب‌های ندوشن» واقع در روستای نیوک ندوشن از توابع شهرستان میبد و در 13 کیلومتری جاده ندوشن به میبد قرار دارد. مناسب ترین مسیر از یزد جهت دسترسی به این منطقه، جاده فولاد آلیاژی می باشد که پس از حدود ۵۵ کیلومتر حرکت در جاده فولاد آلیاژی به پایان این جاده می رسید. و وارد جاده ای می شوید که میبد را به ندوشن متصل کرده است. با رسیدن به این تقاطع باید به سمت چپ بروید. که در ابتدای آن روستای نیوک می باشد. حدود ۵ کیلومتر بعد از این روستا، مسجد ابوالفضل در سمت چپ جاده واقع شده است. بعد از حدود ۱.۵ کیلومتر دیگر در امتداد جاده در سمت چپ جاده تپه هایی با رنگ نسبتا متفاوت مشاهده خواهید کرد.

نمونه‌های جهانی این چشمه‌ نیز شامل چشمه‌های پاموک کاله ترکیه، ایوان‌های مطبق سفید و صورتی نیوزیلند، بایشوایتای چین، منطقه سنگ زرد ایالت متحده امریکا، باگنی سان فلیپو ایتالیا و هیرو ال آگورا مکزیک می‌شود.

اصلا جنس سنگ آب اشنیز چیست؟ چگونه این سنگ آب به وجود آمده است؟ حال اگر بخواهید درباره علت و چگونگی تشکیل سنگاب اشنیز بدانید سایت ولکامینگ ایران به شما پاسخ خواهد داد. آب خالص قدرت انحلال کمی دارد. اما اگر آب بتواند مقداری دی اکسید کربن را در خود حل کند، خاصیت اسیدی پیدا می کند و در این مرحله قدرت انحلالی آب زیادتر می شود. آب اسیدی به راحتی می تواند سنگ های آهکی را در خود حل کند و با خود حمل کند که موجب ایجاد غار می شود. آب هایی که کربنات کلسیم را در خود حل کرده اند، در شرایط مناسب (دما، فشار، اسیدیته)، کربنات کلسیم را از خود جدا می کند و بی کربنات موجود به صورت کربنات کلسیم رسوب می کند. در نتیجه ی تجمع رسوبات کربنات کلسیم، سنگی به نام تراورتن ایجاد می شود که دارای حفرات زیادی در ساختار خود می باشد. این سنگ ها برحسب نوع ناخالصی موجود در خود به رنگ قرمز، قهوه ای، زرد یا سیاه دیده می شوند و در صورت عدم وجود ناخالصی به رنگ سفید تشکیل می شوند. سنگ آب اشنیز تراورتنی جوان است. تراورتن در طول تاریخ زمین شناسی پایدار نمی ماند. تراورتن ها سنگ های جوانی هستند که ترجیحا وقتی به عنوان اثر گردشگری مطرح می شوند ترجیح می دهیم روی آن نرویم چون ریتم رسوب گذاری آن به هم می خورد. اتفاقی که در باداب سورت به وقوع پیوسته است و اصولا ندول در آن تشکیل نمی شود. هم چنین چشمه های تراورتنی سختی بالایی دارند و الزاما آب آن، آب شرب نیست.