حمام خان مربوط به دوره ناصرالدین شاه قاجار است وبه علت استفاده بیشتر بزرگان شهر از آن به حمام خان مشهور شد.

حام خان معروف به گرمابه نور در سال 1212 قمری در زمینی به مساحت 1170 مترمربع و زیر بنای 900 مترمربع احداث شد. این بنا یکی از زیباترین آثار معماری در شهر یزد به حساب می آید. این حمام در گذشته تنها محل استحمام نبوده و مردم برای اهدافی چون گذران اوقات فراغت، گفت و گو، تبادل نظر، رفع خستگی، عبادت، دورهمی دوستان، حل و فصل مسائل زندگی به آن مراجعه می کردند. این بنا به دستور محمدتقی خان بافقی حاکم یزد (محمدتقی خان سرسلسله خاندانی مشهور به خوانین یزد بود) که در سال 1161 قمری به حکمرانی رسید.

بنای حام مشتمل بر ورودی، دالان، سربینه (رختکن و جاکفشی)، میان در (فضای بین سربینه و گرم خانه )، گرم خانه (محل شستشو و تطهیر)، خزینه (فضایی که مملو از آب گرم بوده و گرمابه و تون را به یکدیگر متصل می کند) ، تون (زیرزمینی دخمه مانند کنار خزینه ی آب گرم که کوره ی حمام در آن قرار داشته )، گاورو (فضای باریک، دراز و شیب دار گه برای حرکت گاو و کشیدن آب از چاه استفاده می شده)، فضای پشتیبانی سرویس و طویله بوده است. این گرمابه (حمام) به گونه ای ساخته شده تا پایین تر از سطح زمین قرار بگیرد و این موضوع علاوه بر تسهیل دسترسی به آب سالم، باعث خنک شدن هوای حمام هم می شده، به گونه ای که در تابستان بسیار داغ یزد دمای آن به 20 درجه سانتی گراد می رسیده . جنس دیوارهای حمام از سنگ و آجر با اندود شفته آهک است. حمام خان در حال حاضر به عنوان رستوران سنتی فعالیت می کند.