برای نخستین بار حضور پلنگ ایرانی در منطقه حفاظت شده باغ شادی شهرستان خاتم استان یزد به ثبت رسید.

حضور این گوشتخوار بزرگ با گستره خانگی وسیع و نیازهای زیستگاهی متنوع، نشانه سلامت اکولوژیک منطقه است.

در تصاویر ثبت شده، پلنگ باغ شادی در حال شکار و تغذیه از یک قوچ وحشی مشاهده شده است.

در اسطوره‌ها، هر جانور مثل یک واژهٔ رمز در زبان ناخودآگاه جمعی عمل می‌کند. پلنگ، این گربه‌ی شب‌رو و لغزان مثل سایه، معمولاً نشانه‌ی بازگشت یک نیروی خام، خلاق و رها است؛ چیزی که مدت‌ها خاموش بوده و دوباره خودش را نشان می‌دهد.

در روایت‌های باستانیِ ایرانی، هندی و حتی یونانی، پلنگ چند معنا دارد:

پلنگ معمولاً نشانهٔ قدرتی پنهان است؛ نیرویی که همیشه دیده نمی‌شود، اما وقتی ظاهر می‌شود یعنی تعادل قدیمی در حال دگرگونی است. مثل اینکه جهان می‌گوید: «نیروی کهن بیدار شد».

در بعضی سنت‌ها، پلنگ نگهبان آستانه است؛ یعنی وقتی پایش به قلمرویی برمی‌گردد که مدت‌ها خالی بوده، می‌تواند نشانه‌ی آغاز یک دورهٔ تازه باشد. دوره‌ای که در آن، جرئت و آگاهیِ بیشتری لازم است.

در اسطوره‌های شرقی، پلنگ گاهی نشانهٔ ورود روح جنگجو است؛ اما جنگجو فقط کسی نیست که می‌جنگد. ممکن است نماد کسی باشد که باید از چیزی دفاع کند؛ یک ایده، یک سرزمین، یا حتی یک حقیقت.

اگر بخواهیم کمی شاعرانه‌تر نگاه کنیم، حضور دوبارهٔ پلنگ در جنگلی که سال‌ها از آن خالی بوده، شبیه بازگشت یک «روح کهن» است. انگار طبیعت می‌گوید: «فراموشم نکن؛ هنوز زنده‌ام». این جور بازگشت‌ها همیشه بوی تغییر می‌دهند؛ و تغییر همیشه درِ فکر را باز می‌گذارد تا بادهای تازه عبور کنند.