دره مجسمه ها

در نقشه‌های هوایی، جزیره هرمز مانند یک صدف دیده می‌شود. یک جاده ساحلی زیبا دورتادور جزیره را گرفته است. در این مسیر می‌توان پیاده، با دوچرخه یا موتور به بازدید بخش‌های مختلف رفت. جاذبه‌های طبیعی هرمز در فاصله کوتاهی از هم قرار گرفته‌اند. در بافت قدیمی شهر آثار تاریخی مهمی برای بازدید وجود دارند. جزیره هرمز را با خاک‌های رنگین آن می‌شناسند. این جزیره زیبا سراسر از شن‌های سرخ، نقره‌ای، طلایی و سفید پوشیده شده است و قدم زدن روی این خاک، انرژی وصف‌ناپذیری را به انسان منتقل می‌کند.

دره مجسمه‌ها از دیدنی‌های معروف جزیره، مکان‌ محبوب مسافران و شاهکار دست طبیعت است. این دره در کنار دریا، خط ساحلی و بخش کوهستانی جنوب غربی جزیره واقع شده است. از جاده اصلی جزیره تا ابتدای دره مجسمه‌ها حدود نیم ساعت پیاده‌روی لازم است. اگر پای سخن محلی‌ها بنشینیم داستان‌های بسیاری از دره مجسمه‌ها بازگو می‌کنند؛ مثلا به گفته مردم بومی وقتی دو جوان دل به هم می‌دادند در این مکان یکدیگر را ملاقات می‌کردند. در ورودی این دره درختان زیبای بدون تنه وجود دارند که به‌دلیل داشتن ریشه قوی بسیار مقاوم هستنند.

در مسیر دره مجسمه‌ها مناظر بی‌نظیری وجود دارند. خلق این مناظر طبیعی خارق‌العاده، برای طبیعت سال‌ها زمان برده است. این دره مجموعه‌ای بی‌نظیر از تندیس‌های زیبا را در دل خود جای داده است. افراد با تخیل خود این صخره را تراش بهتری می‌دهند و حیوانات از دل آن‌ها سربرمی‌آورند. جالب است بدانید که زاویه دید بسیار در برداشت افراد از مناظر طبیعی دره مجسمه‌ها تاثیر دارد. مناظر در مسیر و طول دره مجسمه‌ها به‌قدری جلب‌توجه می‌کنند که افراد گذر زمان را فراموش کرده و بی‌اراده به دنیای خیال پرواز می‌کنند. محیط دره مجسمه‌ها شگفت‌انگیز، ترسناک و تامل‌برانگیز است.

تندیس جانوران که هنر دست طبیعت هستند هرکدام در گوشه ای از دره مجسمه‌‌ها آرام گرفته‌اند و فقط با انسان‌های خیال‌پرداز سخن می‌گویند. با خیره شدن به مجسمه‌ها و پرواز مرغ خیال، عقاب، اژدها، خروس، مارمولک و موش پیش روی شما نمایان می‌شوند و با کشف هرکدام شور و شعف خاصی کودک درون را فرا می‌گیرد. در دره مجسمه‌ها دست‌فروشانی حضور دارند که خوراکی و سوغات می‌فروشند. در بخشی دیگر نوازندگان مشغول نواختن هستند که گوش دادن به آن‌ها خالی از لطف نیست. حضور در دره مجسمه‌ها زمانی که خلوت است و خبری از دست‌فروشان و نوازندگان نیست، حال و هوای ویژه‌ای دارد.

سکوت عمیق و پایان‌ناپذیر دره مجسمه‌ها حال‌وهوایی خاص و تأثیرگذار دارد؛ سکوتی که گاه حس رمزآلودی با خود به همراه دارد و فضای دره را متفاوت جلوه می‌دهد. این آرامش عجیب، فرصتی است تا تماشاگر با دقت بیشتری به فرم صخره‌ها بنگرد و معنا و شکل تازه‌ای در دل آن‌ها بیابد. دیواره‌هایی که طبیعت طی سالیان دراز آن‌ها را شکل داده و زمین پوشیده از شن‌های درخشان، محیطی می‌آفریند که هر قدم در آن، تجربه‌ای تازه و فراموش‌نشدنی است. زیبایی دره مجسمه‌ها تنها به صخره‌های شکل‌گرفته‌ی آن محدود نمی‌شود، بلکه با ادامه مسیر، شگفتی تازه‌ای در انتظار بازدیدکننده است. هرچه پیش می‌رویم، راه باریک‌تر می‌شود و ناگهان به لبه پرتگاهی می‌رسیم که حدود ۴۰ متر ارتفاع دارد. از این نقطه، منظره‌ای تماشایی از آب‌های لاجوردی خلیج فارس پیش چشم گسترده می‌شود؛ چشم‌اندازی که ترکیب ساحل و دریا را به شکلی خیره‌کننده به نمایش می‌گذارد.

پرتگاهی که در انتهای دره مجسمه‌ها قرار دارد، مشرف به ساحل زیبای اسپانیایی است که نامش به دلیل شباهت فراوان به یکی از سواحل کشور اسپانیا انتخاب شده است. از این نقطه می‌توان حرکت قایق‌ها و شناورهای خلیج فارس را تماشا کرد که بخش مهمی از جذابیت‌های دیداری این مکان را تشکیل می‌دهد. حضور در این محل هنگام غروب آفتاب، زمانی که آسمان به رنگ سرخ درمی‌آید، زیبایی مناظر را دوچندان می‌کند. ثبت عکس‌هایی متفاوت از دره، پرتگاه، غروب خورشید و پهنه بی‌کران دریا، خاطره این تجربه را به یادماندنی و جاودانه می‌سازد.

از دیدگاه علمی و زمین‌شناسی، شکل‌گیری دره مجسمه‌ها حاصل فرایندی طولانی و پیچیده از فرسایش طبیعی است که آن را به پدیده‌ای با ارزش تاریخی تبدیل کرده است. تنها با حضور در این مکان می‌توان دلیل انتخاب چنین نامی را به‌درستی درک کرد. کوه‌هایی که زمانی از دل آب‌های خلیج فارس سر برآورده‌اند، در اثر فرسایش ناشی از باد و آب، فرم‌هایی شگفت‌انگیز پیدا کرده‌اند و چهره‌ای منحصربه‌فرد به جزیره هرمز بخشیده‌اند. ظاهر امروزی این دره، نشانی از عمر طولانی آن دارد. طی میلیون‌ها سال، ابتدا در زیر آب و سپس در شرایط گوناگون جوی و محیطی، این صخره‌ها به‌تدریج فرسوده شده‌اند و اکنون شکلی شبیه به حرف «U» انگلیسی را به نمایش می‌گذارند. برخی از سنگ‌ها نیز با کمی تخیل، شباهت زیادی به حیوانات پیدا کرده‌اند.

آنچه باعث می‌شود صخره‌ها در نگاه بیننده شبیه سر حیوانات به‌نظر برسند، ترکیبی از تخیل، زاویه دید و تأثیرات اتفاقی فرسایش است؛ مجموعه‌ای از عوامل که در نهایت موجب شده این منطقه به‌عنوان دره مجسمه‌ها شناخته شود.