گرمابه رهنان شامل ۲ حمام بزرگ و کوچک برای استفاده جداگانه اما همزمان زنان و مردان است، از این رو به «حمام دو قلو» نیز معروف است. این مکان در تاریخ ۶ دی ۱۳۴۷ با شمارهٔ ثبت ۸۲۵ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنا تنها حمام در ایران است که پلان شبستانی دار

این حمام در خیابانی به همین نام واقع شده. این بنا توسط یکی از رجال سلسله زندیه به نام حاج آقا محمد رنانی ساخته شده. گرمابه رهنان با 1467 مترمربع مساحت شامل دو حمام بزرگ و کوچک برای استفاده همزمان زنان و مردان بوده از این رو به آن حمام دوقلو هم می گفتند. بر خلاف سایر بینه های حمام های تاریخی که سکوها در اطراف آن قرار دارند. در حمام تاریخی رهنان سکوی تعویض لباس در میانه بینه بزرگ و زیبای این بنا واقع شده و راهرو ها در اطراف هستند و تنها حمام با طرح شبستانی در ایران می باشد. بینه بزرگ و زیبای این بنا دارای پوششی گنبدی است که 16 ستون سنگی و آجری بار پوشش طاق را تحمل می کند.

دور تا دور دیوارهای بینه حمام بزرگ با تزئینات آهک و گچ بری پوشیده شده است. نقوش آن طرح های اسلیمی و هندسی است که در آن سه رنگ سفید ، سیاه و قرمز بکار رفته است. گرم ترین نقطه حمام گرم خانه بزرگ آن می باشد که در آن شاه نشین وجود داشته و تزئینات و اشکال به کار رفته در این اثر همراه با تابش ملایم نور خورشید از نورگیرهای طاق ، چشم انداز آرامبخش و دل انگیزی را به وجود می آورده. راه ورودی حمام یک هشتی کوچک و راهرویی پرپیچ و خم است که مانع خروج سریع هوای گرم داخل حمام به بیرون و ورود هوای سرد بیرون به داخل می شده. انتهای راهرو به وسیله درگاهی کوتاه به بینهای بسیار بزرگ باز می شود. این بنا بر روی چهل ستون بنا شده است و به خاطر همین به آن حمام چهلستون نیز گفته می شود. بنا بر شواهد آقا محمد رنانی قصد داشته از چهل سکوی این حمام به عنوان محلی برای حل اختلافات استفاده کند و از شبستان آن برای صلح بین مردم استفاده نماید.

از این حمام برای برگزاری مراسم های آیینی مانند : حمام دامادی،حنابندان،حمام آخرت و گل ریزان استفاده می شده و این مراسمات امروزه در این حمام که به صورت موزه درآمده است به نمایش گذاشته شده اند.