پل شهرستان یا پل جی یا پل جسر حسین قدیمی ترین پل اصفهان روی رودخانهٔ زاینده رود است. این پل در زمان ساسانیان ایجاد شد و در زمان دیلمیان و سلجوقیان تعمیر و مرمت شده است. پل شهرستان در جی قدیم در شرق اصفهان واقع شده است.

این پل قدیمی ترین پل اصفهان روی رودخانه زاینده رود است. این پل در زمان ساسانیان ایجاد شده و در زمان دیلمیان و سلجوقیان مرمت و تعمیر شده. این پل در جی قدیم و در شرق اصفهان واقع شده. پایه های آن بر روی سنگ های طبیعی کف رودخانه استوار گردیده. در طول پل از ستون مدور آجر تا انتهای سنگفرش قدیمی در حدود 105 متر و عرض آن 25/4 تا 5 متر متغیر است ( جهت پل شمالی – جنوبی با کمی انحراف است). پل شهرستان دارای 11 چشمه و دوازده پایه سنگی بزرگ است. قسمت فوقانی پل که جهت عبور و مرور بوده خراب شده و فقط پیاده میتوان از پیاده رو آن عبور کرد. این پل در واقع یک پل جنگی و نظامی بوده.

از نظر معماری و قدمت زمان ساخت این پل با پل شوشتر و پل دزفول برابر است. مصالح به کار رفته در پل سنگ و ساروج و آجر و خشت بوده. این پل در بلوار سلمان فارسی واقع شده . علت نامگذاری این پل به پل شهرستان به دلیل قرار داشتن این پل در روستایی در شرق اصفهان به همین نام بوده و علت نامگذاری به پل جسر حسین نیز وجود مقبره آجری کوچکی به نام شاهزاده حسین در نزدیکی آن است. شاه نشین شمالی پل که به نظر می رسد محلی برای دریافت عوارض از کاروانانی بوده که از روی پل برای رفتن به شیراز عبور می کردند و حتی می توانسته جایگاهی برای سلاطین و بزرگان در هنگام جشن آب پاشان بوده باشد