علت ایجاد این پل برای متصل کردن کاخ های هفت دست و آیینه خانه به طرف دیگر بوده است. که در طرف شمالی پل کاخ سعادت آباد ، عمارت آیینه خانه و آیینه خانه ی عمارت نمکدان و کاخ های دیگر وجود دارد و طرف جنوبی باغ های دیگری وجود داشته است.

پل جویی یا پل چوبی این پل راه اختصاصی برای رفت و آمد کاخ هفت دست و کوشک آیینه خانه بوده. روی این پل آبی روان بوده و به خطر همین به آن پل جویی می گفتند. پلی است با عرض کم و طول 145 متر و میان دو پل خواجو و پل الله وردی خانه(سی و سه پل) قرار دارد. این پل نیز به دستور شاه عباس دوم ساخته شده. در گذشته برج شش ضلعی وسط پل با چشمه های آب جاری فرحبخش حال امیران و اشراف مهمانان و سفیرانی بوده که به حضور شاه می رفتند.

در قسمت غربی این پل سعادت آباد بوده. این پل برای رفت و آمد عامه ی مردم نبوده و فقط تنها وسیله ارتباط باغ های سلطنتی دو کناره شمالی و جنوبی رودخانه یعنی باغ دریاچه ، باغ گسترده ی سعادت آباد ، کاخ باشکوه هفت دست ، کوشک آیینه خانه ف کشکول و نمکدان بوده که تمامیه این بناها در زمان ظل السلطان به طور کل تخریب شده اند. ساختمان پل از سنگ تراش بوده و درپایه های آن از ملات و ساروج استفاده شده و هیچ گونه چوبی در آن به کار نرفته و این تلفظ اشتباه وساده تر و عامیه مردم است که آن را چوبی می نامند. از لحاظ معماری پل 21 دهانه با طاق های قوسی جناقی و دو اتاقک کوچک در بخش میانی پایین پل و آب برهای مثلثی دارد.

در طول زیر پل دو اتاقک با برج کوچک شش ضلعی با شش پنجره تعبیه شده که از هر گوشه این برج ها سه چشمه جریان دارد و مکانی بوده که پادشاه و مهمانان مخصوص قایق سواری یا آتش بازی ها را به تماشا می نشستند.